Jest w niej przedmiot “Język regionalny – kaszubski”. W przygotowanym rozporządzeniu dotyczącym “podstawy” zapisano: “Podstawa wspiera symetryczną dwujęzyczność Kaszubów. Zasada symetryczności jest realizowana przez stwarzanie szczególnych warunków edukacyjnych, które zapewnią jednakowy prestiż dla języka polskiego jako państwowego (…) i języka kaszubskiego (…).”

 

Niestety w nowym systemie oświaty (w starym też) w Polsce o wspomnianej symetryczności nie ma mowy! Kaszubska szkoła kształci Polaków ze znajomością języka kaszubskiego i nikogo więcej. Dzieci w pierwszej klasie podstawówki od Bałtyku do Tatr recytują: „Kto ty jesteś? Polak mały” i uczą się o polskiej fladze i białym orle. Wiersza zaczynającego się od słów „Kaszëba bél mój òjc i stark. I jô jem téż Kaszëba.” oraz o kaszubskiej fanie i gryfie uczą się jedynie ci, którzy się do takiego nauczania zgłoszą. Potrzeba siedmioro uczniów na szkołę, aby wprowadzić kaszubski… ale najczęściej na pierwszej lub ostatniej lekcji!

Treści szczegółowe dotyczące mniejszości narodowych i etnicznych, czy choćby różnych regionów, wplecione są w kilka przedmiotów szkolnych, ale w sposób marginalny, niewystarczający by mówić o symetryczności.

Tego jednak na ten moment nie zmienimy, bo to długotrwały proces. Dlatego najbardziej interesuje nas, jak oceniacie zapisane w “podstawie” treści dotyczące języka kaszubskiego? Nam się wydaje, że ich autorzy chcieli powiedzieć więcej, niż napisali…