Paùel Adamòwicz (Paweł Adamowicz) (ùr. 2 nowembra 1965 r., ùm. 14 stëcznika 2019 r.), syn ùchódców z Wilna, całé żëcé zrzeszony z Gduńska. Rechcenwalt ë samòrządówc. Dzejôrz demòkraticzny òpòzycje òd czasów strzédny szkòłë, tj. òd 1980 do 1989 rokù. W latach 1990-93 béł Prorechtorã GÙ do sprôw sztudérów. W 1994 r. òstôł Przédnikã Radzëznë Miasta Gduńska. Òd jeseni 1998 do stëcznika 2019 Prezydeńt Gduńska, najégò stołecznégò gardu. Ùmar ùpchłi nożã na binie, na Dłudżim Tôrgù, na 27. finale Wiôldżi Òrkestrë Gòdny Pòmòcë. Òstawił białkã ë dwie córczi.

Òstatné słowa Paùla Adamòwicza wërzekłé we wszednym rëmie, z binë na Dłudżim Tôrgù 13 stëcznika wieczór brzëmiałë: „Wa jesta kòchóny. Gduńsk je nôcëdowniészim miastã na swiece. Dzãkùjã wama!” („Jesteście kochani. Gdańsk jest najcudowniejszym miastem na świecie. Dziękuję wam!”). Òn kòchôł Gduńsk ë jistno całą Kaszëbską. Z Kaszëbama rôd sã pòtikôł, rôd jich słëchôł ë wespółdzejôł.

Jak tej, czej w 1988 r. wespół z Mariuszã Szmëtką – pózni redachtorã Tatczëznë, a dzysô przédnym redachtorã gazétë „Dziennik Bałtycki” – prowadzëlë sztrejk sztudérów GÙ. Jak tej, czej razã z Donaldã Tuskã bëlë w Gduńsczim Pòliticznym Klubie m. Lecha Bądkòwsczégò, abò tej, czej dogôdôł sã ze sztudérama Karna Pòmòraniô, w tëch latach, czédë béł Prorechtorã GÙ. Ju jakno Prezydeńt Gduńska lubił wiedno achtnąc Kaszëbów. Za jegò czasów, w 2004 r., szkòle w Jaseniu (dzél Gduńska) òstało nadóné miono Lecha Bądkòwsczégò ë bëła tam wprowadzonô ùczba kaszëbsczégò jãzëka. W Kaszëbsczim Rokù (2006), ògłoszonym przez Sejmik Pòmòrsczégò Wòjewództwa, razã z przédnikã Sejmikù Brunã Sënôkã, promòwôł Kaszëbów w Brusel, dze m.jin. brôł ùdzél w hepeningù, w czasu jaczégò, w kaszëbsczi strój òstôł òblokłi Manneken-Pis – sztaturka knôpa-symbolë eùropejsczi stolëcë. Òd 2006 r. w Dzéń Jednotë Kaszëbów (19 strëmiannika) ceńtrum Gduńska wiedno bëło przeòblokłé kaszëbsczima czôrno-złotima fanama, a w 2011 r., w przeddzéń Dnia Jednotë Kaszëbów, 18 strëmiannika, na wjazdach do miasta stałãno 9 tôflów z nôdpisã „Gduńsk stolëca Kaszëb witô” (jaczé pózni, pòd cëskã samòrządzënowëch dzejarzów z Kartuz, òstôł zmieniony na „Gduńsk historëcznô stolëca Kaszëb witô”).

Paùel Adamòwicz béł téż mòckò zaangażowóny w pòstawienié w 22 lëpińca 2010 r. w Gduńskù sztaturë Ksãca Swiãtopôłka Bëlnégò, wkół czegò dzejôł razã z Arturã Jabłońsczim, w tamtëch latach przédnikã Kaszëbskò-Pòmòrsczégò Zrzeszeniégò. Zgódno dónym tédë słowã, òb jeséń 2016 r., pòdległô P. Adamòwiczowi Derechcjô Rozbùdowë Miasta Gduńska przebùdowa całi plac kòl sztrasë Szëroczi, dze na sztatura aùtorstwa Wawrzińca Sãpa stoji ë ceszi òkò kòżdégò Kaszëbë, gduńszczóna ë turistë. Łoni Prezydeńt òdpòwiedzôł na zwòłóny przez nas protest procëm zamknieniémù kaszëbsczi etnofilologie na Gduńsczim Ùniwersytece. Òn zachãcywôł do przińdzeniô, òbiecywôł dopòmòc czerënkòwi. Zapamiãtómë Prezydeńta jakno człowieka wiedno żëcznégò wszelejaczim miészëznóm, w tim Kaszëbóm, mającégò starã ò kùlturną pluraliznã Gduńska.