18 sierpnia Kaszubi zamanifestowali swoją tożsamość, obchodząc Święto Flagi Kaszubskiej. Czarno–żółte barwy powiewały na ulicach miast, przy naszych domach, a także na samochodach.

W ostatnim Spisie Powszechnym 228 tysięcy mieszkańców Polski zadeklarowało, że czuje się Kaszubami. Według naukowców badających rodowody rodzinne, Kaszubów jest ponad pół miliona. Najwięcej nas mieszka w Gdyni – ponad 80 tysięcy, na drugim miejscu jest Gdańsk z 50 tysiącami Kaszubów, na trzecim – Wejherowo – gdzie mieszka 30 tysięcy Kaszubów. Według obliczeń naukowców 64% z nas zna swój język. Tożsamość określamy często na podstawie naszego pochodzenia, miejsca zamieszkania, znajomości języka czy historii. To po prostu się czuję – mówili reporterom Radia Kaszëbë młodzi mieszkańcy Kościerzyny.

Radio Kaszëbë wraz ze stowarzyszeniem Kaszebskô Jednota i Kaszubskim Instytutem Rozwoju rozdawali kaszubskie flagi samochodowe na rynkach. 400 flag w 4 miastach Kaszub w samo południe rozeszło się jak ciepłe bułeczki. Happening z przyczyn od nas niezależnych nie odbył się w Bytowie. Osoby z tego miasta, które zebrały się na rynku, otrzymają czarno-żółte flagi za pośrednictwem poczty.

Aby poznać sens i różnice między Świętem Flagi, a Dniem Jedności Kaszubów należy cofnąć się do międzywojnia. W 1929 roku grupa działaczy kaszubskich zebrała się w kartuzach na wielkiej manifestacji przynależności do narodu kaszubskiego. Różne środowiska zauważyły, że aby Kaszubi trwali jako podmiot na własnej ziemi, trzeba zrzeszyć się i działać we wspólnym interesie. Nie pomogą w tym media, które wówczas unikały pisania o odrębności, nieprzychylna była również ówczesna władza, starająca się zniszczyć różnorodność na niepewnym gruncie- jedynym pasie należącym do Polski i graniczącym z Morzem Bałtyckim.

W związku z tym 18 sierpnia 1929 roku odbyło się zebranie założycielskie Zrzeszenia Regionalnego Kaszubów. W przeddzień zjazdu w Dworze Kaszubskim wywieszono czarno-złotą flagę. Ten patriotyczny gest spotkał się z interwencją policji wezwanej przez wicestarostę kartuskiego Paźniewskiego. Nakazano ściągnąć flagę. Jak wiemy m. in. z pamiętników Aleksandra Labudy informację tę przekazała jedna z uczestniczek zjazdu Franciszka Majkowska. Wówczas Jan Trepczyk powiedział “: To są chorągwie nasze, kaszubskie, Tych chorągwi nie damy usunąć, chociażby się nam o nie bić przyszło z całą policją kartuską. Symbole kaszubskie mają prawo bytu na ziemiach kaszubskich”. Zdecydowano powiesić obok flagę polską, nie dano jednak zdjąć symbolu podnoszących wówczas głowy Kaszubów.

Święto Flagi od Dnia jedności różni się tym, że w pierwszym przypadku upamiętniamy bohaterską postawę Kaszubów broniących swojej podmiotowości, w drugim zaś datę pokazującą pierwszą wzmiankę o nas, jako ludzie, nie uwzględniającą jednak czynów Kaszubów. Święto Flagi upamiętnia zatem osoby, które walczyły o nasze dziedzictwo i możliwość jego rozwoju. Wiele z ich postulatów udało się zrealizować dzięki takiej postawie.

Warto pamiętać o tym w czasach przenikania się kultur i obecności ludzi z zewnątrz, że o naszą podmiotowość kiedyś zabiegano sprzeciwiając się władzom. Warto, aby to święto skłaniało nas do większego szacunku wobec symboli kaszubskich, które często są profanowane (m. in. przez wieszanie flagi “do góry nogami”). Dla przypomnienia- we fladze kaszubskiej czarny kolor jest u góry, żółty na dole. Zachęcamy również do wywieszenia flagi kaszubskiej, a z okazji święta życzymy Państwu, aby kaszubszczyzna była dla Was powodem do dumy i rodziła nie podziały, a bogactwo w różnorodności.