,,Zaczął jeść. Najpierw po prostu wypił płyn. (…) Do-o-bre! Oto ta krótka chwila, dla której żyje zek [więzień Gułagu – D.Sz]! Teraz już nic Szuchowowi nie przeszkadza – ani że wyrok duży, ani że dzień długi, ani to, że znowu nie będzie niedzieli. Myśli teraz: jakoś się przeżyje! Przeżyjemy wszystko, da Bóg, dożyjemy końca! (…)